Zasłużeni ludzie

Był sławnym człowiekiem. Swoją sławę zawdzięcza talentowi technicznemu, pracowitości i wytrwałości. Dziś jego nazwisko kojarzy się z niezliczoną ilością  podzespołów samochodowych, ale nie tylko. Jeśli wymieniamy nazwę BOSCH, to myślimy o elektronarzędziach, sprzętach gospodarstwa domowego, systemach naprawczych i diagnostycznych, sprzęcie audio, systemach radiowych i łączności. Warto przeczytać więc historię życia tego człowieka.

Robert Bosch

23 września 1861r. w rodzinie Servatiusa i Marii Bosch urodził się syn Robert. Początkowo rodzina Boschów mieszkała w Albeck niedaleko Ulm. Następnie rodzina przeniosła się na stałe do miasta.
Robert nie był zbyt pilnym uczniem. Po ukończeniu szkoły mając 14 lat rozpoczął narzucone mu przez ojca terminowanie w warsztacie mechanicznym i pierwszy kontakt z maszynami elektrycznymi spowodowały u młodego Boscha zainteresowanie tą dziedziną. Mając 22 lata zetknął się na wystawie przemysłowej z działaniem lamp łukowych. Po paru latach (w 1884r.) wyjechał do Ameryki, gdzie podjął się pracy w zakładach elektrotechnicznych. Kiedy po roku wrócił na stary kontynent, przez krótki czas pracował w Anglii w "Zakładzie Budowy Telegrafów Siemens & Halschle". Właśnie w tym momencie, dzięki finansowej pomocy matki, w roku 1886 w Stuttgacie przy Rotebuhlstrasse 75b założył swój niewielki warsztat elektromechaniczny. W roku, w którym Karl Benz opatentował swój pojazd motorowy, Robert zajmował się naprawą i instalacjami telefonów poznanych podczas wcześniejszych praktyk. W 1880 roku zainstalował w swoim warsztacie silnik spalinowy zakupiony w firmie Deutz. Kłopoty... właśnie z zapłonem skłoniły go do ulepszenia konstrukcji i w pażdzierniku 1887r. powstał pierwszy iskrownik jego konstrukcji. Następnie skonstruował kolejne trzy, które wysłał między innymi do fabryki Deutza wytwarzającej przemysłowe silniki gazowe. Wynalazek spotkał się z zainteresowaniem jej przedstawicieli, a zrealizowane wkrótce zamówienie na 1000 iskrowników w cenie 216 i pół marki za sztukę pomogło Robertowi jaśniej spoglądać w przyszłość.
W roku 1895 Bosch skonstruował iskrownik typu "odrywkowego" dla silnika Benza. Wszystko działało sprawnie, ale silniki wciąż pracowały zbyt wolno.
W roku 1897 angielski przemysłowiec Frederic Simms zwrócił się do Boscha o opracowanie i wykonanie iskrownika do znacznie szybszego silnika benzynowego. Bosch początkowo niechętny zamówieniu, podjął w końcu wyzwanie i wspólnie ze swoim współpracownikiem Arnoldem Zahringerem opracował nowy typ iskrownika. Nowe rozwiązanie, po raz pierwszy zaprezentowane podczas wystawy w Berlinie w roku 1899, pozostało niezauważone w zasadzie do roku 1900, kiedy wreszcie niskonapięciowy iskrownik otrzymał nagrody na wystawach samochodowych w Wiedniu i Norymberdze.
Wkrótce okazał się wynalazkiem przełomowym w rozwoju konstrukcji samochodowych.
Firma Boscha zaczęła się prężnie rozwijać. W 1901r. zakupił on dom wraz z przyległą działką przy Hoppenlaustrasse w Stuttgarcie, gdzie wkrótce powstała pierwsza fabryka pod nazwą "Elektrotechnische Fabrik Robert Bosch". Zatrudniając 45 pracowników wytwarzał w niej iskrowe aparaty zapłonowe w dużych ilościach.
Prawdziwą rewolucją było opracowanie w roku 1902 iskrownika wysokiego napięcia (D6), skonstruowanego wspólnie przez Boscha i młodego inżyniera Gottloba Honolda. Do roku 1906 firma wyprodukowała 100 tysięcy egzemplarzy modelu D6. Dziesięć lat później wielkość produkcji wzrosła już do ilości 2 milionów sztuk.
W tym czasie firma Roberta Boscha rozwinęła na skalę przemysłową produkcję świec zapłonowych. Jak wiemy z historii, pierwsze prymitywne świece zastosował już w swoim pionierskim silniku Karl Benz, ale dopiero świeca opracowana przez Boscha w roku 1902 spełniała wymogi stosowania w nowoczesnych wysokonapięciowych, magnetycznych układach zapłonowych. Szybko rosnące zapotrzebowanie spowodowało uruchomienie w roku 1914 osobnej fabryki do produkcji świec zapłonowych. Coraz bardziej dynamiczny rozwój firmy spowodował konieczność utworzenia jej zagranicznych przedstawicielstw handlowych. W roku 1906 otwarto filię w Nowym Jorku. Tym samym produkty Boscha stały się dostępne dla Amerykanów. Utworzono także przedstawicielstwo w Londynie. Do roku 1914 firma Boscha posiadała 8 przedstawicielstw handlowych i 5 zakładów filialnych.
W roku 1913 w fabrykach Boscha rozpoczęto wytwarzanie rozruszników elektrycznych, prądnic oraz regulatorów napięcia.

W roku 1923 powstał też pierwszy zakład serwisowy firmy. Ogromnym przedsięwzięciem było podjęcie na szeroką skalę produkcji akumulatorów do pojazdów, która od 1922 roku obok wytwarzania pomp wtryskowych do samochodowych silników wysokoprężnych jest jedną z wiodących dziedzin działalności firmy.

Logo firmy  ulegało zmianom

początek strony