Samochody do przewozu osób nazywane są kwatermistrzowskim. Służą one do przewożenia strażaków oraz sprzętu potrzebnego w czasie akcji. Najczęstszymi samochodami kwatermistrzowskim są samochody osobowe na podwoziu busa mogące przewieźć dziewięciu strażaków. Za przykład może posłużyć samochód DAEWOO Lublin (rys. nr 28).

W przypadku dużych i długotrwałych akcji do przewozu strażaków ze sprzętem wykorzystuje się autobusy, są one oznakowane jak pojazdy pożarnicze. Autobus Autosan H 10 jest najlepszym przykładem, posiada on trzydzieści dziewięć miejsc i służy do poruszania po terenie całego kraju (rys. nr 29).

Samochody zaopatrzeniowe służą do dostarczania w miejsce akcji środków gaśniczych oraz sprzętu. Autocysterna (rys. nr 30) jest cysterną samochodową wyposażoną w motopompę o wydajności 800 l/min. Mieści się w niej 18000 l. wody. Używa się jej przy większych pożarach, gdy zachodzi potrzeba dostarczenia dużej ilości wody, a sieć hydrantowa takiej nie zapewnia lub jej nie ma.

Samochód wężowy SW – 1500 posiada na wyposażeniu 1500 m. odcinków węży pożarniczych oraz podstawową armaturę wodną. Służy do budowania magistrali wodnych w czasie prowadzenia akcji. Za przykład może posłużyć Star 266 który posiada napęd na wszystkie koła i jest mu łatwiej dotrzeć w ciężki teren (rys. nr 31). Samochody wężowe służą też często jako ciągnik dla motopompy i innego sprzętu posiadającego jedną oś.

Przedstawiony na rys. nr 32 Star jest samochodem kwatermistrzowskim, ale spełnia funkcje samochodu zaopatrzeniowego. Służy głównie do przewozu sprzętu (np. worków z piaskiem).

Również samochodem zaopatrzeniowy można nazwać samochód kontenerowy (rys. nr 33). Jest on przeznaczony do przewozu i rozładunku różnego rodzaju kontenerów ze sprzętem ratowniczym. Ponieważ kontenery posiadają własne źródło zasilania w energie elektryczną umożliwia to pozostawienie kontenera na miejscu akcji, bez konieczności pozostawienia samochodu. (Opis kontenerów jest zawarty w rozdziale 4.0 Przegląd wyposażenia).

Schemat działania urządzenia wciągającego ilustruje rys. nr 34. Rysunki a, b, c, d, e – ukazują wciągnie kontenera, rysunek f – ukazuje unoszeni kontenera do góry. Schemat przedstawiony na to jeden z systemów załadunku kontenera i najczęściej stosowany.

Samochody specjalne to wszystkie pojazdy oprócz samochodów gaśniczych, zostały one przedstawione i opisane w powyższych rozdziałach, jednakże spełniają jeszcze dodatkowe zadania związane z akcjami na wodzie lub pod wodą, oraz akcjami związanymi z katastrofami lotniczymi i kolejowymi. Przykładem samochodu ratownictwa wodnego jest Mercedes 825 Atego przedstawiony na rys. nr 35, który posiada napęd na cztery koła. Wykorzystywany jest on przy długich działaniach ratowniczych przez dwudziesto osobową sekcję płetwonurków. Do zabudowy wykorzystano aluminiowy kontener. Do wyposażenia samochodu należą: dwa agregaty prądotwórcze (230V i 380V), maszt oświetleniowy sprężarkę 300 bar do ładowania butli, wyciągarkę elektryczną, oraz niezbędny sprzęt do prowadzenia działań ratowniczych: balony wypornościowe, liny, torba medyczna PSP – R1, sprzęt do nurkowania a w okresie zimowym deska lodowa. Na prawym boku samochodu zamocowany jest stelaż namiotu w którym można się przebierać. Do pojazdu może być dołączona łódź lub ponton umieszczony na przyczepie.

Do pojazdów używanych przez PSP związanymi z akcjami na wodzie zalicza się poduszkowce. W zależności od tego do jakich dominujących zadań ratowniczych czy gaśniczych będzie przeznaczony poduszkowiec, należy go dodatkowo wyposażyć w odpowiedni sprzęt:

Wersja ratownicza:

• nosze,
• bosaki,
• koła ratunkowe,
• linki ratownicze,
• zestaw udzielania pierwszej pomocy.

Wersja uniwersalna (dla poduszkowców o zwiększonej ładowności):

pompa pływająca,

• węże tłoczne i prądownice,
• bosaki i linki,
• przenośne działko gaśnicze.

Przykładowy poduszkowiec używany przez Straż Pożarną w Stanach Zjednoczonych przedstawia rys. nr 36. takie rozwiązanie zapewnia szybkie dostarczenie poduszkowca w rejon akcji.

Samochody pożarnicze wykorzystywane na lotniskach różnią się od samochodów używanych przez PSP (rys. nr 37), nie mniej jednak spełniają te same zadania. Do gaszenia pożarów paliwa lotniczego używa się piany i proszków gaśniczych. Na miejsce zdarzenia powinny być dysponowane samochody z jak największym zapasem środków gaśniczych. Dlatego bardzo przydatne są samochody specjalne: cysterny, wężowe, ratownictwa chemicznego i technicznego, oświetleniowe oraz dowodzenia i medyczne.

Porozumienie zawarte pomiędzy Dyrektorem Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie a Komendantem Wojewódzkim PSP określa wykaz sił i środków PSP do współdziałania z LSP (tabela nr 4).

Na lotniskach kategorii 8, 9, 10 wymaga się posiadania samochodów proszkowych jako uzupełnienia samochodów wodno – pianowych (rys. nr 38). Kategorie lotnisk są ustalane od tego jakiej wielkości samoloty mogą lądować na lotnisku.

Tabela nr 4 – siły i środki dysponowane przez PSP do współdziałania z LSP.

Z monitora umieszczonego na dachu pojazdu (rys. nr 39) oprócz piany pojazd ten ma możliwość podawania także proszku w osłonie z piany. To rozwiązanie pozwala na skuteczne podanie proszku na większą odległość. Wysięgnik widoczny na zakończony jest monitorem, kamerą wideo oraz dyszą. Przez monitor operator może podać odpowiednie środki gaśnicze do wnętrza samolotu, dzięki kamerze może obserwować to co się dzieje w strefie działań gaśniczych, w przypadku gdy potrzeba dostarczyć do wnętrza powietrza może to uczynić przez dysze powietrzną. Kierowca zajmuje się prowadzeniem pojazdu i sterowaniem monitorem zderzakowym. Wysięgnik obsługuje jeden z ratowników który może obserwować działania na monitorze telewizyjnym zamontowanym wewnątrz kabiny załogi. Wysięgnik w pozycji rozłożonej ułatwia gaszenie pożaru dlatego, że podawanie środków gaśniczych może nastąpić z góry co w wielu przypadkach okazuje się bardzo skuteczne.