|
Na przykładzie popychacza szklankowego objaśniona zostanie konstrukcja i sposób działania hydraulicznych elementów wyrównujących luzy zaworowe. Krzywka (1) określa położenie popychacza szklankowego. Popychacz szklankowy ślizga się w otworze prowadzącym głowicy (8). Konstrukcja Popychacz szklankowy (rys. 1) składa się zasadniczo z części prowadzącej i części hydraulicznej. Część prowadząca wykonana jest z obudowy (2) i połączonej z nią na stałe części wewnętrznej obudowy (5), część hydrauliczna składa się z cylindra (3), tłoka (4) oraz kulowego zaworu przeciwzwrotnego. Kulowy zawór przeciwzwrotny składa się z kulki (15), sprężyny spiralnej (7) i klapki zatrzymującej (16). Cylinder (3) i tłok (4) zamykają obszar podwyższonego ciśnienia (12). Pomiędzy tymi elementami znajduje się sprężynka powrotna (9). Działa ona rozpychająco na cylinder i tłok. Dzięki temu likwidowany jest luz pomiędzy szklanką (2) a krzywką (1). Obszar podwyższonego ciśnienia (12) napełniany jest olejem poprzez zawór przeciwzwrotny. Znajdujący się pod obciążeniem zawór przeciwzwrotny zamyka szczelnie obszar podwyższonego ciśnienia.
Opis działania Faza ściskania (rys. 2) W chwili nasunięcia się krzywki wałka rozrządu następuje obciążenie popychacza szklankowego siłą sprężyny zaworu i siłami masowymi. Skok krzywki (1) zostaje przeniesiony dalej na trzpień zaworu dzięki ścisłemu przyleganiu tłoczka (4) do cylinderka (3). W tym momencie z obszaru podwyższonego ciśnienia (12), przez dokładnie zdefiniowaną szczelinę wyrównującą (17), zostaje wyciśnięta niewielka ilość oleju. Odstęp pomiędzy tłoczkiem (4) i cylinderkiem (3) zostaje pomniejszony o tysięczne części milimetra. W wyniku tego, pod koniec fazy ściskania powstaje nieznaczny luz na zaworze, który zostaje natychmiast zlikwidowany w fazie wyrównania. Zmniejszenie odstępu pomiędzy tłoczkiem i cylinderkiem, wynika z konieczności wyrównania drobnych luzów powstałych na drodze mechanicznej bądź termicznej.
Faza wyrównania
(rys.3).
|
||||||||||||||||||
