5 października 2000 roku otwarto
w Warszawie Most Świętokrzyski. Jest to
pierwsza tak duża podwieszana konstrukcja w Polsce.
Most
jest podwieszony na pylonie o wysokości 87,5 metra. Ma 479 metrów całkowitej
długości i ponad 30 metrów szerokości. Jego budowa trwała dwa lata. Dla pieszych
przeznaczono wygodne chodniki i tarasy widokowe, a dla rowerzystów czerwone
ścieżki o szerokości 2,5 metra. Most Świętokrzyski to pierwszy element tzw.
Trasy Świętokrzyskiej, która ma skomunikować tereny Portu Praskiego.
Na Most Świętokrzyski Warszawa czekała 92 lata. Budowa mostu, zlokalizowanego
pomiędzy mostem Poniatowskiego i Śląsko-Dąbrowskim (dawniej Kierbedzia), była
planowana zaraz po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Historyczne stolicy na
lewym brzegu Wisły spychało prawobrzeżną Pragę do roli odległego przedmieścia.
W dwudziestoleciu międzywojennym nie powstał w Warszawie żaden most, ponieważ
Wisła, w znacznym stopniu nieuregulowana, wymaga mostów długich i kosztownych.
Po II wojnie światowej wybudowano w stolicy dwa mosty, oba o charakterze
tranzytowym. Poszukiwanie nowych terenów dla inwestycji zostało skierowane na
Port Praski, który swej roli nie pełni już od kilkunastu lat. Głównym zadaniem
dla stolicy stało się wybudowanie mostu, a następnie połączenie go z układem
komunikacyjnym Warszawy. Zaproponowano konstrukcje stalową podwieszoną na jednym
pylonie usytuowanym po stronie praskiej. |