Wodne koło Falkirk

powrót do Budowle wodne

Pomiędzy Grangemouth a Falkirk został wybudowany w roku 1777 kanał „Forth a Clyde”, który łączył Glasgow z zachodnim wybrzeżem Szkocji. Kanał „Union”, między Falkirk a Edynburgiem, został ukończony w roku 1822. Kiedyś wodna przeprawa pomiędzy Glasgow a Edynburgiem była możliwa dzięki 11 śluzom, ponieważ różnica luster wody wynosi 35 metrów.


 

W roku 1963, po 150 latach 11 śluz zamieniono na jedną: Wodne Koło Falkirk.
Ten fantastyczny obiekt ukończony w roku 2002 stał się symbolem Szkocji, tak symbolem czasu, jak i ludzkiego uporu.

Tu spotykają się dwa kanały

Oto jedyna na świecie obrotowa śluza  z ogromnym, dwuramiennym wahadłem.
 Każde ramię ma gondolę wypełnioną wodą.
Do każdej z gondol wpływają statki – z dolnego i z górnego kanału.

Dolny kanał

Śluza zabezpieczająca dolny kanał

Łódź wpływa do gondoli górnego kanału

Łódź w górnej gondoli

Łodzie w obu gondolach

Początek obrotu

Łodzie w ramionach wahadła

Obrót

Obrót

Przed końcem obrotu

Po obrocie łodzie wypływają z gondol

Łódź wpływa do dolnego kanału

Zamknięcie śluz, regulacja poziomu wody oraz obrót wahadła trwa jedynie 15 minut!

Jedna gondola długości 25 m, razem z wodą i łodzią waży około 300 ton

Do zamknięcia dolnej i górnej śluzy oraz obrócenia koła o 180°
 potrzebne są silniki o mocy 22,5 kW, które zużywają na jeden cykl 1,5 kWh

Rotacyjna śluza sprawiła, że rejs między Glasgow a Edynburgiem stała się prawdziwą turystyczną atrakcją

początek strony