Podczas tegorocznego kongresu UITP w Madrycie, przedstawiciele koncernu Daimler-Chrysler przekazali burmistrzowi tego miasta pierwszy autobus miejski Mercedes-Benz Gitaro zasilany ogniwami paliwowymi. Jest to jeden z trzech autobusów bazujących na technologii zapewniającej brak spalin, które trafią do madryckiej komunikacji miejskiej i będą tam wykorzystywane w codziennym ruchu liniowym.

Do końca bieżącego roku w dziesięciu miastach europejskich pojawi się łącznie 30 autobusów Mercedes-Benz. Ten, jak dotąd, najszerzej zakrojony program testowania pojazdów zasilanych ogniwami paliwowymi uzyskał wsparcie Komisji Europejskiej, która kwotą 21 milionów euro sfinansowała programy CUTE (Clean Urban Transport for Europę) oraz ECTOS (Ecolo-gical City Transport System). Celem projektu jest z jednej strony wypróbowanie samych pojazdów oraz infrastruktury koniecznej do ich funkcjonowania, z drugiej zaś zdobycie wiedzy, jak wśród opinii publicznej postrzegana jest sama technologia. W rozpoczynającej się właśnie akcji testowania biorą udział następujące miasta: Amsterdam, Barcelona, Hamburg, Londyn, Luksemburg, Madryt, Porto, Reykjavik, Stuttgart i Sztokholm.
Eksploatacja tych autobusów eliminuje emisję spalin oraz zapewnia znacznie niższy poziom hałasu. Jest to istotną zaletą, szczególnie dla ruchu ulicznego w miastach.
Zasadnicze wyzwanie na przyszłość, to dalsza redukcja kosztów i przedłużenie trwałości. Wymaga to współpracy na skalę światową przy opracowywaniu technologii ogniw paliwowych. Z tego powodu koncern Daimler-Chrysler zainicjował partnerstwo pod nazwą ''California Fuel Celi" oraz przyłączył się do projektu "Japan Hydrogen Fuel Celi Demonstration" dla kontynuowania dalszych badań w tym obszarze.

Szczególnie w zurbanizowanych regionach opinia publiczna domaga się redukcji emisji spalin i hałasu w miastach. Dla zebrania kolejnych doświadczeń w codziennym użytkowaniu technologii ogniw paliwowych i jednocześnie dla wypróbowania możliwości zaopatrzenia w wodór, rozpoczęto w roku 2001 europejski program CUTE ("Clean Urban Transport for Europe"). Przedsiębiorstwa komunikacyjne w wybranych miastach wraz z przedsiębiorstwami zaopatrującymi w energię stworzyły infrastrukturę wodorową. W poszczególnych miastach zastosowano różne rozwiązania. I tak na przykład, wodór pozyskiwany jest z wykorzystaniem energii słonecznej, wodnej lub geotermicznej oraz przy pomocy pary z gazu ziemnego. Przede wszystkim takie inwestycje w ramach programów CUTE i ECTOS uzyskały finansowe wsparcie Komisji Europejskiej.
Od połowy roku 2003 autobusy w dostawach liczących po trzy jednostki będą sukcesywnie trafiać do klientów. Okres testowania zaplanowano na dwa lata. W tym czasie powinno się wyjaśnić, co należy udoskonalić w zakresie samej technologii i infrastruktury oraz jakie są wymagania odnośnie przeglądów, serwisu i eksploatacji pojazdów.

Dwunastometrowy Gitaro wyposażony w ogniwa paliwowe może jednorazowo przejechać ok. 200 km, zabierając do 70 pasażerów. Jednostka napędowa z mocą wyjściową powyżej 200 kW oraz pojemniki ze sprężonym do 350 barów wodorem umieszczone są na dachu autobusu. Prędkość maksymalna wynosi 80 km/h. Elektryczny silnik wraz z automatyczną skrzynią biegów znajduje się w tylnej części pojazdu. Trzy pary bezstopniowych drzwi, równy na całej długości poziom niskiej podłogi oraz cicha praca pojazdu zapewniają przyjemny i wygodny przejazd pasażerów w komunikacji miejskiej.

Autobus Gitaro zasilany ogniwami paliwowymi posiada dopuszczenie do ruchu liniowego. Produkowany w zakładach w Mannheim podlega zwykłym wymogom homologacyjnym. Pod względem technologicznym jest następcą modelu NEBUS (New Electronic Bus), a więc prototypu na bazie miejskiego Mercedesa O405, który po raz pierwszy wyjechał na ulice w roku 1997. Od tego czasu NEBUS dowiódł swych możliwości w wielu miejscach.
Poprzez obecną generację autobusów miejskich Mercedes-Benz napęd na ogniwa paliwowe przechodzi z etapu badawczego i czyni zdecydowany krok w kierunku praktycznych zastosowań w komunikacji.