6. Złącze autodiagnostyczne
Są dwa rozwiązania układów z dwoma różnymi rodzajami złączy autodiagnostycznych: 1. Z pięćdziesięciopięciostykowym elektronicznym zespołem sterującym i elektrozaworami zasilanymi przez przekaźnik główny; złącze autodiagnostyczne składa się z czterech styków (zasilanie +12V, masa, sygnał wejściowy i wyjściowy autodiagnozy); przewód służący do autokontroli układu jest podłączony do zacisku 23 elektronicznego zespołu sterującego. 2. Z trzydziestopięciostykowym elektronicznym zespołem sterującym i elektrozaworami sterowanymi przez elektroniczny zespół sterujący stałym ujemnym sygnałem elektronicznym; złącze autodiagnostyczne jest wyposażone w trzy styki (masa, sygnały diagnostyczne: wejściowy i wyjściowy) przewód służący do autokontroli układu jest podłączony do zacisku 26 elektronicznego zespołu sterującego.
6.1 Kody autodiagnostyczne
Kody autodiagnostyczne są przekazywane w postaci błyśnięć lampki kontrolnej ABS. W celu zidentyfikowania rodzaju uszkodzenia należy: 1) odszukać złącze autodiagnostyczne umieszczone w pobliżu elektronicznego zespołu sterującego; 2) odszukać przewód autodiagnostyczny i sprawdzić (multimetrem) czy nie został przerwany; połączyć ze stykiem 23 lub stykiem 26 elektronicznego zespołu sterującego zależnie od rodzaju układu; 3) połączyć mostkowo przewód autodiagnostyczny z masą; 4) włączyć zapłon; 5) obserwować uważnie błyskanie lampki kontrolnej ABS umieszczonej na tablicy rozdzielczej i zanotować jego częstotliwość, w przypadku wątpliwości co do sekwencji błyśnięć wyłączyć zapłon, a następnie włączyć go ponownie w celu powtórzenia procedury diagnostycznej; 6) zidentyfikować rodzaj usterki, porównując wynik z podanym wykazem kodów, 7) rozłączyć mostek złącza autodiagnostycznego i doprowadzić do zlikwidowania usterki lub wymienić uszkodzony element; 8) po dokonaniu niezbędnej naprawy przeprowadzić próbę prawidłowego funkcjonowania w czasie jazdy, obserwując, czy lampka kontrolna się włącza; zwiększyć prędkość pojazdu do 30 km/h w celu skasowania usterek z pamięci elektronicznego zespołu sterującego; 9) powtórzyć procedurę autodiagnostyczną w celu upewnienia się, czy usterki zostały na pewno skasowane z pamięci elektronicznego zespołu sterującego.
W czasie jednego cyklu czynności diagnostycznych mogą zostać zidentyfikowane różne kody usterek. Każdemu z kodów odpowiadają dwie kolejne sekwencje błyśnięć lampki. Liczb błyśnięć w czasie pierwszej sekwencji odpowiada pierwszej cyfrze, a liczba błyśnięć w trakcie drugiej sekwencji odpowiada cyfrze drugiej. Np.: kodowi 2-2 odpowiadają dwie sekwencje dwóch krótkich błyśnięć, oddzielonych od siebie krótką przerwą. W przypadku wysyłania większej liczby kodów między kolejnymi kodami występuje przerwa trwająca około 6 sekund. Jeżeli lampka kontrolna ABS świeci się przez cały czas bez błyśnięć, może być uszkodzony elektroniczny zespół sterujący.
Kod - Rodzaj usterki
1-1 Zakłócenia w obwodzie elektrycznym lub przebicia zewnętrzne w obwodzie 1-2 Uszkodzenie wewnętrzne elektronicznego zespołu sterującego
3-1 Czujnik prędkości przedniego koła lewego 3-2 Czujnik prędkości przedniego koła prawego 3-3 Czujnik prędkości tylnego koła prawego 3-4 Czujnik prędkości tylnego koła lewego
3-5 Czujnik prędkości przedniego koła lewego 3-6 Czujnik prędkości przedniego koła prawego 3-7 Czujnik prędkości tylnego koła prawego 3-8 Czujnik prędkości tylnego koła lewego
4-1 Czujnik prędkości przedniego koła lewego 4-2 Czujnik prędkości przedniego koła prawego 4-3 Czujnik prędkości tylnego koła prawego 4-4 Czujnik prędkości tylnego koła lewego
5-1 Elektrozawór wylotowy przedniego koła lewego 5-2 Elektrozawór wylotowy przedniego koła prawego 5-3 Elektrozawór wylotowy kół tylnych 5-4 Elektrozawór wylotowy kół tylnych (patrz 5-3)
5-5 Czujnik prędkości przedniego koła lewego 5-6 Czujnik prędkości przedniego koła prawego 5-7 Czujnik prędkości tylnego koła prawego 5-8 Czujnik prędkości tylnego koła lewego
Po sprawdzeniu kodów usterek należy sprawdzić obwód, posługując się schematami elektrycznymi, i porównując wartości pomiarów z wartościami podanymi w odpowiednich rozdziałach.
6.2 Kilka praktycznych rad
Wszelkie czynności związane z obsługą układów zapobiegających blokowaniu kół muszą być wykonywane z największą ostrożnością – zależy bowiem od nich bezpieczeństwo jazdy. Wymontowanie i ponowne montowanie poszczególnych elementów należy przeprowadzać zachowując ogromną ostrożność i czystość – zaleca się czyścić poszczególne elementy przed ich rozmontowaniem w celu nie dopuszczenia do zanieczyszczenia ich olejem, tłuszczem, brudem, piaskiem, kurzem, itp. Płyn hamulcowy – koniecznie typu DOT 4 – należy wymieniać częściej niż w klasycznych układach hamulcowych. Zaleca się jego wymianę raz w roku. |
