3. OPIS BUDOWY I DZIAŁANIA ZWALNIACZY
3.2 ZWALNIACZE CIERNE
Przedstawicielem tej grupy jest zwalniacz firmy WESTRAL. Zwalniacz był
montowany w miejsce łożyska podporowego wału napędowego. W skład takiego
zwalniacza wchodzi wał pośredni (1), zakończony kołnierzami mocującymi
(5). Wał ułożyskowany jest w korpusie (9) , przykręconym do ramy
samochodu. Wraz z wałem obracają się dwie tarcze z okładzinami ciernymi,
osadzone na wielowypuście. Jedna tarcza (4) jest umocowana na stałe,
natomiast druga (3) jest przesuwna. Pomiędzy tymi tarczami znajduje się
nieruchomy bęben pierścieniowy (7)]. Jest on umocowany do korpusu na
prowadnicach (8). Prowadnice te umożliwiają prze-mieszczanie się bębna
wzdłuż osi wału. Włączenie zwalniacza następuje po dociśnięciu ruchomej
tarczy do bębna pierścieniowego. Kierujący pojazdem uruchamia zwalniacz
za pomocą dźwigni sterującej znajdującej się w kabinie kierowcy (13).
Dźwignia zaopatrzona jest w mechanizm zapadkowy i połączona za pomocą
cięgna giętkiego (14) z obrotowym ramieniem (15) mechanizmu
dociskającego tarczę cierną. Mechanizm dociskający zbudowany jest tak
samo, jak układ rozłączający sprzęgło cierne w układzie przeniesienia
napędu. W korpusie umocowana jest oś (11), na której osadzone jest ramię
a wewnątrz widełki włączające (12). Dociskają one łożysko kulkowe
oporowe (10) stykające się z kołnierzem przesuwnej tarczy ciernej. Po
zwolnieniu dźwigni przez kierowcę, tarcze cierne zostają rozsunięte
przez znajdującą się między nimi sprężynę śrubową (2). Przez wnętrze
bębna przepływa woda, doprowadzana przewodem (6) z układu chłodzenia
silnika, co zapobiega przegrzewaniu się elementów ciernych. Zwalniacze
WESTRAL produkowane były w dwóch wielkościach (do samochodów o
dopuszczalnej masie do 8 ton, oraz powyżej 8 ton) i pozwalały na
bezpieczny zjazd z pochyłości ok.16,5 %.

|
 |
Rys. 3.18 Zwalniacz
cierny WESTRAL [22,27]
a – przekrój
b – układ sterujący |
Produkcji tego typu zwalniaczy zaprzestano w związku z faktem, że
występują w nich elementy szybko zużywające się (bęben, tarcze cierne).
Występuje również niekorzystne zjawisko nagrzewania się
współpracujących elementów, przez co maleje ich moment hamowania i
przez to nie mogły być używane podczas bardzo długich zjazdów. Zaletą
tych zwalniaczy był fakt, że mogły być używane jako hamulec postojowy.
rozdział 3.3 >>> |